Moet Pinksteren wel een feestdag zijn? We hebben het hier natuurlijk over pinkstermaandag. Op zo’n dag is het ‘feestdaggevoel’ ver te zoeken. Zeker bij de Belgische delegatie op de ILO centenary conference. ’s Morgens te vroeg op de conferentie door het ontbreken van de vertrouwde files en ’s avonds geen bus meer voor vermoeide en uitgeregende laatavond werkers.

Maar wie actief is in de catering in Zwitserland kent die feestdag wel. Het panoramisch ‘restaurant des Délégués’ waar je ’s middags door een ervaren ILO-kenner werd uitgenodigd, was hermetisch dicht. Dan maar meelopen in de rush op food van het voetvolk. Te beginnen met een zoektocht naar de refter in het historisch gebouw. Langs trappen, gangen en overvolle liften. Gepaard met een spelletje ‘security’ cabines ontwijken. Om dan in de kelder het record aanschuiven met een plateautje te breken. En vast te stellen dat niet iedereen gelijk is voor de wet. Veganisten worden duidelijk sneller geholpen dan de rest. Positieve discriminatie op objectieve gronden (kortere file) heet dat. En wie eerst komt, eerst maalt, is geen algemeen aanvaard principe, noch een dwingende bepaling in ILO-conventies. Het tripartisme is nog niet doorgedrongen bij de betrokken partijen: keuken , kassa en consument. Eens de maaltijd in de hand is de lijdensweg nog lang niet voorbij. Hier en daar zie je nog wel een vrije stoel maar eten met je uitverkoren gezelschap is een utopie. Een snelle koude hap dan maar en een klomp in de maag voor de namiddagzittingen…

Het kan nog dramatischer. ’s Avonds bleken ons enkel nog de restjes in de fles over te blijven. Een nieuwe bestellen, bleek uitgesloten. De voorraad aanvullen op een feestdag kan enkel in onze stoutste dromen. Gelukkig konden we ons de dag nadien optrekken aan de blitse speech van president Macron met deze heel toepasselijke uitspraak ‘L’OIT s’est relevé quand le chaos était là‘!