In de ’future world of work’ is zeker een rol weggelegd voor ‘security’. Dit werd meteen duidelijk gemaakt op de eerste dag van de jubileumsessie van de ILO. Door de stroom aan personaliteiten was er ook een toevloed van security in manschappen (het aantal vrouwen was beperkt ) en in procedures. Om de plenaire meeting te bereiken drie keer door security-poortjes, in hetzelfde gebouw. Bij de derde keer moest wel de riem niet meer uit de broek. Bij de vierde keer mochten we door zonder meer. De wet van de verminderende aandacht. En langzaam kreeg je zicht op de wijze waarop je security moet organiseren. Het is bv. altijd zinvol naast de uitvoerders die de ochtendbriefing vers in hun geheugen hebben geprint gekregen, iemand te hebben die de regels kan interpreteren en overrulen in functie van de verschillende situaties of personen.

Wat in elk geval uitstekend door security werd begeleid, was de georganiseerde chaos . Misschien werd dit gemakkelijker gemaakt door het feit dat in een gebouw van de eerste helft van vorige eeuw, veiligheidsmaatregelen ook inspiratie moeten halen uit deze periode. Zoals hangsloten met kettingen rond vergaderdeuren.

En door de natuur die een handje meehielp door bakken water uit de hemel op Genève te laten neerdalen. En de meerderheid van de deelnemers toe te laten hiervan te genieten gedurende meerdere verplaatsingen tussen gebouwen. Binnen de gebouwen was het dan weer droog. De waterfonteintjes waren ’s morgens nog niet geïnstalleerd. Dus enkel de cafetaria aan de ingang kon de droogte behelpen, maar vroegen consequent dan ook dat in liquide zou betaald worden. Daarbij kwam als verrassing voor de euro-landen dat de euro t.o.v. de Zwitserse frank met ongeveer 10 % was gedevalueerd sinds de dag voordien. Maar bij gebrek aan draagbare watercollector mopperde niemand daarover. Denkend aan de waternood in talloze andere landen.